Τα χρυσά μήλα

Και έτσι φτάσαμε εδώ! Έχω απλώσει το χέρι, βρήκα τα χρυσά μήλα. Αχ, σας κυνηγούσα τόσο καιρό και τώρα βρίσκεστε μπροστά μου. Το χέρι μου μια σπιθαμή απόσταση από τον καρπό σας και ο φόβος ριζώνει στην καρδιά μου. Μήπως είναι καλύτερα να μη σας γευτώ; Μήπως μόλις σας...

Αναμνήσεις

Λένε ότι μια εικόνα ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις, πόσο δίκαιο έχουν. Πόσο εύκολο θα ήταν να εκφράσω όσα αισθάνομαι αν απλά μπορούσα να σας τα δείξω. Όμως υπάρχει κάτι εξίσου σημαντικό, ο ήχος. Πόσο όμορφη είναι η θάλασσα όταν την λούζει ο ήλιος και τα διάφανα...

Το παραλήρημα ενός αθάνατου: Φεγγάρι

Το φεγγάρι σκαρφάλωσε στον ουρανό για άλλη μια φορά. Διεκδίκησε τη θέση που δικαιωματικά του αξίζει. Για λίγες ώρες μονάχα, θα γινόταν μάρτυρας σε όσα κάλυπτε το μαύρο πέπλο του. «Πως είναι;» Η γνώριμη φωνή του κάποτε αθάνατου κύριου Πάκετ, έφτασε στα αφτιά του...

Χρυσή φυλακή

«Σκαρφάλωσα τα βουνά της μοναξιάς, περπάτησα τα μονοπάτια του εγωισμού και τρυπήθηκα από τα αγκάθια της θλίψης!» Φώναξε ο νεαρός στον γέροντα και έκανε μια παύση. Μερικές στιγμές αργότερα και αφού έθεσε τα συναισθήματα του υπό έλεγχο, πήρε μια βαθιά ανάσα και...

Οι λέξεις πονάνε σαν μαχαίρι στην καρδιά

Πόσες φορές θέλησα να φωνάξω «σκάσε»; Πόσες φορές ήμουν έτοιμος να ανοίξω το στόμα μου και να αφήσω λέξεις όπως «Τρελή, ηλίθια, εγωίστρια» να δραπετεύσουν; Πόσες φορές τα μάτια μου είπαν «τέρμα ως εδώ, τα παρατάω, μα τα χείλια μου έμεινα σφραγισμένα»; Σήμερα σηκώνω τη...

Η σκιά εκείνη που ποτέ δεν πήρε τα μάτια της από πάνω σου

Σίγουρα το έχεις νιώσει και εσύ αυτό το συναίσθημα, ξεκινάει μια βαριά αβεβαιότητα για το αύριο, μια σκοτεινή φιγούρα σε κάποια ξεχασμένη γωνία του μυαλού σου, που ποτέ δεν σταμάτησε να σε παρακολουθεί. Εσύ σήκωσες δειλά-δειλά τα φοβισμένα μάτια του θολού μυαλού σου...

Κομμάτια

Νόμιζα πως αν γνώριζα ποια κομμάτια λείπουν από τους ανθρώπους, η ζωή θα ήταν εύκολη. Θα ήξερα πώς να βοηθήσω. Θα βοηθούσα τους ανθρώπους να βρουν τα κομμάτια που τους λείπουν. Πόσο όμορφη θα μπορούσε να γίνει η ζωή; Φαίνεται το φώναξα πολλές φορές και πολύ δυνατά....

Η κλεψύδρα του χρόνου!

Μέσα στα αυτιά μου ακούω έναν ήχο, τικ-τακ. Σαν μια σταγόνα που κατάφερε να ξεφύγει από την ταλαιπωρημένη βρύση και χτυπάει με ορμή στο πάτωμα. Από πού έρχεται αυτός ο ήχος; Κοιτάω τριγύρω μου, ψάχνω να βρω την απάντηση μου, μα δεν μπορώ να τη βρω. Τα παρατάω, κάθομαι...

Αναμνήσεις

Σήμερα άνοιξα το κινητό μου και μπήκα στο άλμπουμ φωτογραφιών. Δε θα πιστέψεις τον αριθμό των συναισθημάτων που πρόλαβα να βιώσω μέσα σε λίγες μόνο στιγμές. Βλέπεις, όπως το μυαλό, έτσι και το κινητό φυλάει μέσα του αναμνήσεις. Όταν γεννιόμαστε μας χαρίζεται ένα...

Θυμός

(Διαβάστε το προηγούμενο μέρος εδώ: http://metaximas.org/2019/04/17/%CE%AC%CF%81%CE%BD%CE%B7%CF%83%CE%B7/) Το τηλέφωνο χτύπησε και ένα μαχαίρι βυθίστηκε στην καρδιά μου. Δεν ξύπνησες μου είπανε. Πως είναι δυνατόν; Πάντα ήσουν τόσο υγιής. Σημάδια παντού γύρω μου,...
Μάχη με το χθες

Μάχη με το χθες

Και πάλι απόψε στο όνειρο μου, ήταν εκεί. Σχέσεις που δεν πέτυχαν, φίλοι που δεν είναι σήμερα κοντά μου, ευκαιρίες που έχασα και τα όνειρα που...

read more
Το βάρος του κόσμου

Το βάρος του κόσμου

Φοβάσαι το «αύριο», τα «αν» σε τρομοκρατούν και τα «γιατί» δεν βρίσκουν απαντήσεις. Υπάρχουν μέρες που τα σκεπάσματα είναι πολύ βαριά. Άραγε ζύγιζαν...

read more
Αναμνήσεις

Αναμνήσεις

Σήμερα άνοιξα το κινητό μου και μπήκα στο άλμπουμ φωτογραφιών. Δε θα πιστέψεις τον αριθμό των συναισθημάτων που πρόλαβα να βιώσω μέσα σε λίγες μόνο...

read more