Ο πόνος, είναι κομμάτι της ζωής!

«Μάλλον πρέπει να απομακρυνθούμε! Είναι επικίνδυνα!» Μου ψιθύρισε το μυαλό. Εγώ δεν απάντησα, έμεινα εκεί να κοιτάζω το χάος κατάματα. «Σε παρακαλώ, πάμε να φύγουμε, φοβάμαι!» Έκλαψε για άλλη μια φορά, μα δεν αντέδρασα καθόλου. Το μυαλό με τα χέρια του, τράβηξε απαλά...

Κατάθλιψη

Σήμερα είδα το χωράφι, θυμήθηκα τις ώρες που πέρασα να το καλλιεργώ, χαμένος χρόνος. Ήταν χρόνος που θα μπορούσα να είχα περάσει μαζί σου. Επίσης, χτύπησε για άλλη μια φορά του κουδούνι, δεν άνοιξα την πόρτα, προσποιήθηκα πως δεν ήμουν σπίτι. Περίμενα λίγο και μετά,...

Το παραλήρημα ενός αθάνατου – Νύχτα

  Ημερολόγιο,καταχώρηση: 35879, Ημερομηνία: 28-02-2019   Άλλη μια μέρα που έφτασε στο τέλος της. Ο ήλιος αποτραβιέται και χάνεται λίγο-λίγο πίσω από τα βουνά. Το σκοτάδι δεν χάνει ευκαιρία και ορμάει να κατασπαράξει τον κάποτε φωτεινό μας κόσμο. Στην αρχή...

Το παραλήρημα ενός αθάνατου – Αντίο

Ημερολόγιο, καταχώρηση: 1, Ημερομηνία: 26-03-2039 Προσπαθώ να σκεφτώ τις σωστές λέξεις που θα δώσουν ζωή και χρώμα στην πρώτη μου καταχώρηση σε αυτό το ημερολόγιο, αλλά μάταια. Ο πατέρας μου αρρώστησε και έφυγε, μέσα στην διαθήκη του μου άφησε πολλά πράγματα, όμως το...

Το παραλήρημα ενός αθάνατου – Ελπίδα

Διαβάστε το προηγούμενο μέρος εδώ: http://metaximas.org/2019/03/05/%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BB%CE%AE%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CE%B5%CE%BD%CF%8C%CF%82-%CE%B1%CE%B8%CE%AC%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BD%CF%8D%CF%87%CF%84%CE%B1/  ...

Ρίσκαρε

Πείραξα με το δάχτυλο μου το μικρό στρόγγυλο σημάδι στο ξύλινο τραπέζι, μετά κούνησα την καρέκλα μου λίγο πιο κοντά στο τραπέζι. Νευρικές κινήσεις από έναν άνθρωπο που επιτέλους βρήκε το θάρρος να σου ζητήσει να βγείτε ραντεβού. Οι κινήσεις παίζανε σε επανάληψη, πρώτα...

Αναμνήσεις

Λένε ότι μια εικόνα ισοδυναμεί με χίλιες λέξεις, πόσο δίκαιο έχουν. Πόσο εύκολο θα ήταν να εκφράσω όσα αισθάνομαι αν απλά μπορούσα να σας τα δείξω. Όμως υπάρχει κάτι εξίσου σημαντικό, ο ήχος. Πόσο όμορφη είναι η θάλασσα όταν την λούζει ο ήλιος και τα διάφανα...

Κομμάτια

Νόμιζα πως αν γνώριζα ποια κομμάτια λείπουν από τους ανθρώπους, η ζωή θα ήταν εύκολη. Θα ήξερα πώς να βοηθήσω. Θα βοηθούσα τους ανθρώπους να βρουν τα κομμάτια που τους λείπουν. Πόσο όμορφη θα μπορούσε να γίνει η ζωή; Φαίνεται το φώναξα πολλές φορές και πολύ δυνατά....

Η σκιά εκείνη που ποτέ δεν πήρε τα μάτια της από πάνω σου

Σίγουρα το έχεις νιώσει και εσύ αυτό το συναίσθημα, ξεκινάει μια βαριά αβεβαιότητα για το αύριο, μια σκοτεινή φιγούρα σε κάποια ξεχασμένη γωνία του μυαλού σου, που ποτέ δεν σταμάτησε να σε παρακολουθεί. Εσύ σήκωσες δειλά-δειλά τα φοβισμένα μάτια του θολού μυαλού σου...

Γράμμα στον παππού

Αγαπητέ μέντορα, Ανταλλάξαμε λέξεις, λόγια, υποσχέσεις. Πολλά από αυτά έμειναν στη σφαίρα της φαντασίας και δεν πρόλαβαν να πάρουν σάρκα και μορφή. Ήθελα τόσα ακόμα να με δεις να πετυχαίνω. Ήθελα να ”πετύχω” και να σταθώ μια μέρα μπροστά σου νικητής. Έδωσες και εσύ...
Ο καμβάς μου

Ο καμβάς μου

Πόσο θα ήθελα να ζω σε έναν άλλο κόσμο... Έναν κόσμο δίκαιο, που οι κόποι σου ανταμείβονται. Που το ευτυχισμένο τέλος είναι ο κανόνας και όχι η...

read more
Κομμάτια

Κομμάτια

Νόμιζα πως αν γνώριζα ποια κομμάτια λείπουν από τους ανθρώπους, η ζωή θα ήταν εύκολη. Θα ήξερα πώς να βοηθήσω. Θα βοηθούσα τους ανθρώπους να βρουν...

read more
Μια στιγμή

Μια στιγμή

Πώς γίναμε δυο ξένοι; Ποιος πέταξε την πρώτη πέτρα στο γυαλί της ευτυχίας μας; Η αλήθεια είναι πως δε θυμάμαι πλέον, πέρασε καιρός. Έχω ξεχάσει πώς...

read more
Το ταξίδι μου

Το ταξίδι μου

    Γεροχρόνε, τι μου κρύβεις; Τι όμορφες και άσχημες στιγμές μου φυλάς; Θα βαδίσω αυτόν το δρόμο μοναχός; Θα βρω τον ένα άνθρωπο που όλοι...

read more