Κατάθλιψη

Σήμερα είδα το χωράφι, θυμήθηκα τις ώρες που πέρασα να το καλλιεργώ, χαμένος χρόνος. Ήταν χρόνος που θα μπορούσα να είχα περάσει μαζί σου. Επίσης, χτύπησε για άλλη μια φορά του κουδούνι, δεν άνοιξα την πόρτα, προσποιήθηκα πως δεν ήμουν σπίτι. Περίμενα λίγο και μετά,...

Άρνηση

Ξημέρωσε πάλι απόψε, ο ήλιος το ίδιο λαμπερός με εχθές, πως να μην χαμογελάσω; Θα σηκωθώ, θα ντυθώ και σιγά-σιγά θα ξεκινήσω να καθαρίζω το σπίτι. Το σπίτι μας, αυτό στο οποίο ζήσαμε τόσες ωραίες στιγμές τα τελευταία σαράντα χρόνια. Να εδώ σε αυτό το μικρό πέτρινο...

Τέλος χρόνου = τέλος δρόμου

Θύμωσα μαζί σου, μια μικρή παρεξήγηση που σαν αλυσιδωτή αντίδραση πυροδότησε μια σειρά από γεγονότα που τρέφονταν από τον εγωισμό μας. Μανιωδώς καταδιώξαμε τις χαρούμενες αναμνήσεις που κατοικούσαν σε μυαλό και καρδιά, τις θάψαμε ζωντανές. Τόσος χρόνος που περάσαμε...

Μια στιγμή

Πώς γίναμε δυο ξένοι; Ποιος πέταξε την πρώτη πέτρα στο γυαλί της ευτυχίας μας; Η αλήθεια είναι πως δε θυμάμαι πλέον, πέρασε καιρός. Έχω ξεχάσει πώς ήσουν όταν σε γνώρισα. Μα ακόμα χειρότερα, έχω ξεχάσει ποιος ήμουν πριν σε γνωρίσω. Δώσαμε υποσχέσεις, γελάσαμε και...

Το παραλήρημα ενός αθάνατου – Ελπίδα

Διαβάστε το προηγούμενο μέρος εδώ: http://metaximas.org/2019/03/05/%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BB%CE%AE%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CE%B5%CE%BD%CF%8C%CF%82-%CE%B1%CE%B8%CE%AC%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BD%CF%8D%CF%87%CF%84%CE%B1/  ...

Η κλεψύδρα του χρόνου!

Μέσα στα αυτιά μου ακούω έναν ήχο, τικ-τακ. Σαν μια σταγόνα που κατάφερε να ξεφύγει από την ταλαιπωρημένη βρύση και χτυπάει με ορμή στο πάτωμα. Από πού έρχεται αυτός ο ήχος; Κοιτάω τριγύρω μου, ψάχνω να βρω την απάντηση μου, μα δεν μπορώ να τη βρω. Τα παρατάω, κάθομαι...

Οι λέξεις πονάνε σαν μαχαίρι στην καρδιά

Πόσες φορές θέλησα να φωνάξω «σκάσε»; Πόσες φορές ήμουν έτοιμος να ανοίξω το στόμα μου και να αφήσω λέξεις όπως «Τρελή, ηλίθια, εγωίστρια» να δραπετεύσουν; Πόσες φορές τα μάτια μου είπαν «τέρμα ως εδώ, τα παρατάω, μα τα χείλια μου έμεινα σφραγισμένα»; Σήμερα σηκώνω τη...

Ποτέ δεν είσαι μόνος σου!

Άλλο ένα πρωινό, ο ήλιος σκαρφάλωσε στην κορυφή του ουρανού και πήρε τη θέση του. Θα κάνει πάλι απόψε τη δουλειά του. Θα δώσει χρώμα στον κόσμο γύρω μας και θα αναγκάσει το σκοτάδι να κρυφτεί στα παγωμένα - μοναχικά στενά της πόλης. Άλλο ένα πρωινό ανοίγω τα μάτια...

26 χρόνων!

Μεγαλύτερος κατά έναν ακόμα χρόνο. Σαν να ήταν εχθές παίζαμε με αδερφό και φίλους στους τσιμεντένιους δρόμους της μικρής μας γειτονιάς. Φίλοι, φίλες, παρέες, τα είχαμε όλα. Άλλες φορές μαλώναμε, άλλες φορές γελούσαμε και άλλες φορές παίζαμε. Τα χρόνια πέρασαν, έγινα...

Δημιουργήματα του μυαλού

Ο τρόπος που δουλεύει το μυαλό μας είναι μοναδικός. Κοίτα γύρω σου και δες πόσα όμορφα πράγματα γεννήθηκαν σαν απλές σκέψεις σε κάποιο μυαλό. Μνημεία, παραστάσεις και ιστορίες. Όλα γεννήθηκαν σαν μια ιδέα μέσα σε κάποιο μυαλό. Ύστερα με την φαντασία για οδηγό και με...
Ο καμβάς μου

Ο καμβάς μου

Πόσο θα ήθελα να ζω σε έναν άλλο κόσμο... Έναν κόσμο δίκαιο, που οι κόποι σου ανταμείβονται. Που το ευτυχισμένο τέλος είναι ο κανόνας και όχι η...

read more
Κομμάτια

Κομμάτια

Νόμιζα πως αν γνώριζα ποια κομμάτια λείπουν από τους ανθρώπους, η ζωή θα ήταν εύκολη. Θα ήξερα πώς να βοηθήσω. Θα βοηθούσα τους ανθρώπους να βρουν...

read more
Μια στιγμή

Μια στιγμή

Πώς γίναμε δυο ξένοι; Ποιος πέταξε την πρώτη πέτρα στο γυαλί της ευτυχίας μας; Η αλήθεια είναι πως δε θυμάμαι πλέον, πέρασε καιρός. Έχω ξεχάσει πώς...

read more
Το ταξίδι μου

Το ταξίδι μου

    Γεροχρόνε, τι μου κρύβεις; Τι όμορφες και άσχημες στιγμές μου φυλάς; Θα βαδίσω αυτόν το δρόμο μοναχός; Θα βρω τον ένα άνθρωπο που όλοι...

read more