Το παραλήρημα ενός αθάνατου – Ελπίδα

Διαβάστε το προηγούμενο μέρος εδώ: http://metaximas.org/2019/03/05/%CF%84%CE%BF-%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%B1%CE%BB%CE%AE%CF%81%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CE%B5%CE%BD%CF%8C%CF%82-%CE%B1%CE%B8%CE%AC%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%85-%CE%BD%CF%8D%CF%87%CF%84%CE%B1/  ...

Εφιάλτες

Ξύπνησα και πάλι απόψε. Ο ιδρώτας μου έχει καλύψει όλο το κορμί μου. Οι ανάσες μου μικρές και κοφτές. Προσπαθώ να θυμηθώ τι όνειρο είδα, τι με έκανε να ξυπνήσω έτσι απότομα, όμως καμία τύχη. Τώρα τελευταία οι εφιάλτες έχουν γίνει μόνιμοι κάτοικοι του μυαλού μου,...

Η κλεψύδρα του χρόνου!

Μέσα στα αυτιά μου ακούω έναν ήχο, τικ-τακ. Σαν μια σταγόνα που κατάφερε να ξεφύγει από την ταλαιπωρημένη βρύση και χτυπάει με ορμή στο πάτωμα. Από πού έρχεται αυτός ο ήχος; Κοιτάω τριγύρω μου, ψάχνω να βρω την απάντηση μου, μα δεν μπορώ να τη βρω. Τα παρατάω, κάθομαι...

26 χρόνων!

Μεγαλύτερος κατά έναν ακόμα χρόνο. Σαν να ήταν εχθές παίζαμε με αδερφό και φίλους στους τσιμεντένιους δρόμους της μικρής μας γειτονιάς. Φίλοι, φίλες, παρέες, τα είχαμε όλα. Άλλες φορές μαλώναμε, άλλες φορές γελούσαμε και άλλες φορές παίζαμε. Τα χρόνια πέρασαν, έγινα...

Η σκιά εκείνη που ποτέ δεν πήρε τα μάτια της από πάνω σου

Σίγουρα το έχεις νιώσει και εσύ αυτό το συναίσθημα, ξεκινάει μια βαριά αβεβαιότητα για το αύριο, μια σκοτεινή φιγούρα σε κάποια ξεχασμένη γωνία του μυαλού σου, που ποτέ δεν σταμάτησε να σε παρακολουθεί. Εσύ σήκωσες δειλά-δειλά τα φοβισμένα μάτια του θολού μυαλού σου...

Το παραλήρημα ενός αθάνατου – Νύχτα

  Ημερολόγιο,καταχώρηση: 35879, Ημερομηνία: 28-02-2019   Άλλη μια μέρα που έφτασε στο τέλος της. Ο ήλιος αποτραβιέται και χάνεται λίγο-λίγο πίσω από τα βουνά. Το σκοτάδι δεν χάνει ευκαιρία και ορμάει να κατασπαράξει τον κάποτε φωτεινό μας κόσμο. Στην αρχή...

Χρυσή φυλακή

«Σκαρφάλωσα τα βουνά της μοναξιάς, περπάτησα τα μονοπάτια του εγωισμού και τρυπήθηκα από τα αγκάθια της θλίψης!» Φώναξε ο νεαρός στον γέροντα και έκανε μια παύση. Μερικές στιγμές αργότερα και αφού έθεσε τα συναισθήματα του υπό έλεγχο, πήρε μια βαθιά ανάσα και...

Ο καμβάς μου

Πόσο θα ήθελα να ζω σε έναν άλλο κόσμο... Έναν κόσμο δίκαιο, που οι κόποι σου ανταμείβονται. Που το ευτυχισμένο τέλος είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση. Έναν κόσμο που ο ουρανός είναι πάντα γαλανός και η ευτυχία μετατρέπεται σε μουσική και ταξιδεύει με τον αέρα....

Καπετάνιος το εγώ μου

Πόσες φορές άφησα το πηδάλιο του μυαλού μου στα στιβαρά χέρια του ’Εγώ’ μου; Η ‘Λογική’ υπάκουσε, κατέβασε το κεφάλι και παραχώρησε το τιμόνι. Η πορεία που χάραξε το ‘Εγώ’ πάντα μοναχική και σκοτεινή. Το ‘Εγώ’ αγέρωχο, και επιβλητικό. Κανείς δεν του λέει όχι. Οι μόνοι...

Φυλακισμένος

Ξύπνησες και σήμερα, μα όλα μοιάζουν μουντά, βαρετά και άσκοπα. Είναι μια ακόμη συνηθισμένη μέρα. Σηκώθηκες από το σκληρό κρεβάτι σου, έκανες μπάνιο και ετοιμάστηκες για την δουλειά. Εκεί θα προσφέρεις μερικά ψεύτικα χαμόγελα και ίσα-ίσα θα ανταλλάξεις δυο προτάσεις....
Ο καμβάς μου

Ο καμβάς μου

Πόσο θα ήθελα να ζω σε έναν άλλο κόσμο... Έναν κόσμο δίκαιο, που οι κόποι σου ανταμείβονται. Που το ευτυχισμένο τέλος είναι ο κανόνας και όχι η...

read more
Κομμάτια

Κομμάτια

Νόμιζα πως αν γνώριζα ποια κομμάτια λείπουν από τους ανθρώπους, η ζωή θα ήταν εύκολη. Θα ήξερα πώς να βοηθήσω. Θα βοηθούσα τους ανθρώπους να βρουν...

read more
Μια στιγμή

Μια στιγμή

Πώς γίναμε δυο ξένοι; Ποιος πέταξε την πρώτη πέτρα στο γυαλί της ευτυχίας μας; Η αλήθεια είναι πως δε θυμάμαι πλέον, πέρασε καιρός. Έχω ξεχάσει πώς...

read more
Το ταξίδι μου

Το ταξίδι μου

    Γεροχρόνε, τι μου κρύβεις; Τι όμορφες και άσχημες στιγμές μου φυλάς; Θα βαδίσω αυτόν το δρόμο μοναχός; Θα βρω τον ένα άνθρωπο που όλοι...

read more
Γράμμα στον παππού

Γράμμα στον παππού

Αγαπητέ μέντορα, Ανταλλάξαμε λέξεις, λόγια, υποσχέσεις. Πολλά από αυτά έμειναν στη σφαίρα της φαντασίας και δεν πρόλαβαν να πάρουν σάρκα και μορφή....

read more